Vrijdagavond 16 augustus bezocht ik de première de voorstelling Wintersprookje. Het was voor mij niet de eerste keer in het Shakespeare theater, dus gelukkig was ik goed voorbereid. De aankomst geeft altijd zo’n gebroederlijk camping gevoel. Iedereen neemt poncho’s, kleedjes en kussens mee om droog en comfortabel te kunnen zitten. Het publiek komt altijd massaal en vroeg op dit evenement af. Voor zover ik weet is dit het enige theater waar je zelf eten en drinken mee mag nemen. Zelfs de traditionele rookworst was in de pauze weer aanwezig.

De voorstelling begint met een bombastische uitvaart, of toch niet? Dick van Veen, die wederom een geweldige performance aflevert als ‘de tijd’, komt de boel regelmatig omgooien.

We gaan terug naar het begin, namelijk een koning die paranoïde wordt door de vriendschap tussen zijn hoogzwangere vrouw en zijn beste vriend. Is dit terecht?

Floris Albrecht zet een topprestatie neer als koning Leontes en ook de rest van de cast kan zich meten aan het professionele niveau!

Shakespeare in Diever lijkt zichzelf ieder jaar weer te overtreffen. Hoe briljant de humor, binnen de ogenschijnlijk serieuze stukken van Shakespeare, weet te blinken. Elk jaar is het weer een genot en zo ook tijdens deze première.

De manier waarop het publiek niet alleen bespeeld, maar ook betrokken wordt, is meer dan publieksparticipatie te noemen. Het is heerlijk hoe je je als toeschouwer verbonden voelt met de spelers.

Eén technisch probleempje haalt Gosse Eefting niet uit zijn rol en ook hieruit spat de professionaliteit.

En die baby is toch echt een pop? Of toch niet?

Dit alles omlijst met zang, dans en muziek van echte muzikanten, er gaat immers niets boven live muziek. In Diever weten ze hoe ze Shakespeare eer aan moeten doen!